Klebsiella pneumoniae to bakteria należąca do grupy tzw. enterobakterii , które naturalnie występują w jelitach ludzi i zwierząt. Zaliczają się do nich również inne patogeny zapalenia wymion: Enterobacter cloaceae, Enterobacter aglomerans, Proteus vulgaris, Serratia marcescens i Serratia odorifera. Są to gram-ujemne pałeczki, które w teście PM rosną na szalce Petriego w sektorze oznaczonym jako G. Łącznie te zapalenia wymion nazywane są enterobakteryjnymi zapaleniami wymion - mają ciężki, ostry przebieg z bardzo poważnymi objawami klinicznymi. Wspomniane mikroorganizmy naturalnie występują w kale , a więc w ściółce, na skórze wymion itp. Dostają się do gruczołu sutkowego przez otwarty kanał strzykowy , przez dojarkę – np. zmienną próżnię, ale także poprzez transfer krwi z przewodu pokarmowego oraz drobne zmiany skórne gruczołu mlekowego. Klinicznie choroba często wybucha pod wpływem niekorzystnych czynników osłabiających odporność krów mlecznych (stres, zmiana żywienia…)
Objawy kliniczne są zwykle ciężkie – gorączka, drżenie mięśni, anoreksja, zatrzymanie żucia, biegunka i pokładanie się, często kończące się śmiercią w ciągu 24 godzin.
Czasami zakażenie Klebsiella pneumoniae występuje jako przewlekłe zapalenie wymion bez ogólnego pogorszenia stanu zdrowia. Opiane były nawet utajone infekcje.
Jednak w przypadku zapalenia wymion wywołanego przez bakterie z grupy enterobakterii zawsze należy brać pod uwagę przebieg ostry i ciężki.